Wyróżniamy kilka rodzajów pamięci komputerowej są to:
Pamięć ROM
ROM – pamięć tylko do odczytu (read-only memory) – pamięć półprzewodnikowa, z której dane można tylko odczytywać, natomiast zapis jest niemożliwy albo może wymagać dodatkowych czynności lub sprzętu (na przykład programatora). W tego typu pamięciach przechowywane są dane, które muszą być zachowane po odłączeniu urządzenia od zasilania. Praktycznie każdy podzespół komputera ma swoją pamięć ROM.
Pamięć RAM
RAM (od ang. random-access memory), pamięć o dostępie swobodnym. W pamięci RAM przechowywane są aktualnie wykonywane programy i dane dla tych programów oraz wyniki ich pracy. Pamięci RAM dzieli się na pamięci statyczne (ang. static random-access memory, w skrócie SRAM) oraz pamięci dynamiczne (ang. dynamic random-access memory, w skrócie DRAM). Pamięci statyczne są szybsze od pamięci dynamicznych, które wymagają ponadto częstego odświeżania, bez którego szybko tracą swoją zawartość. Obok swoich zalet są one jednak dużo droższe; używane są w układach, gdzie wymagana jest duża szybkość (np. pamięć podręczna procesora) lub ilość pamięci jest niewielka, więc nie opłaca się konstruować układu odświeżania (np. proste mikrokontrolery). W komputerach wymagających dużej ilości pamięci jako pamięć operacyjną używa się pamięci DRAM. Pamięć RAM jest stosowana głównie jako pamięć operacyjna komputera, lub jako pamięć niektórych komponentów komputera (kart graficznych, kart dźwiękowych).
Pamięcią RAM zajmiemy się jednak tylko jako pamięcią operacyjną komputera. Obecnie stosowana jest pamięć DDR4.
Na co warto zwrócić uwagę przy zakupie?
- Taktowanie – częstotliwość z jaką odświeżane są moduły tej pamięci. Im wyższe taktowanie tym szybsza i wydajniejsza jest pamięć. Należy ją jednak dostosować do posiadanej płyty głównej i procesora.
- Opóźnienia CL (CAS latency, ang. column address strobe latency, opóźnienie bramkowania adresu kolumny) – jest to czas, mierzony liczbą cykli, jaki upływa między wysłaniem przez kontroler pamięci RAM żądania dostępu do określonej kolumny pamięci a otrzymaniem danych z tej kolumny przez kontroler. Im niższy tym lepszy, rośnie wraz ze wzrostem taktowania.
- Ilość pamięci – obecnie absolutnym minimum jest 4GB pamięci RAM, a średnią wartością 16GB. Ilość powinniśmy dobierać według własnych potrzeb.
- Ilość kości (modułów) – bardzo dobrze jeżeli weźmiemy przynajmniej 2 kości i płytę która obsługuje technologię dual-channel, ponieważ podwajamy wtedy szynę danych, dzięki czemu pamięci mogą działać szybciej (istnieje również quad-channel).
- Rodzaj pamięci – lepiej upewnić się 2 razy że wzięliśmy dobry typ pamięci RAM ponieważ gniazda DDR4 nie są kompatybilne z żadnymi innymi.
- Radiator – ważnym elementem modułu pamięci RAM jest jej radiator. Dzięki niemu pamięci mogą być wyżej taktowane, lub nawet podkręcane.
- Dodatkowe technologie – takie jak wsparcie dual-channel, lub profile XMP, czyli łatwe przetaktowanie pamięci, tak aby rozpoznała płytę główną i procesor, aby sama dostosowała najwyższe obsługiwane taktowanie.
Polecane pamięci RAM DDR4:
- HyperX Fury Black DDR4
- Ballistix DDR4 Sport LT
- Corsair Vengeance LPX DDR4
- Pamięć G.Skill Ripjaws V DDR4
- HyperX Predator DDR4
Dyski HDD
Dysk HDD (z ang. hard disk drive, nazwa wzięła się z budowy, cały mechanizm dysku został zamknięty w twardej metalowej obudowie) stanowi główny magazyn danych w praktycznie każdym komputerze. W celu magazynowania danych wykorzystywane są talerze pokryte warstwą magnetyczną, na których magnetyczne głowice zapisują dane. Jest to więc prosta, w miarę tania (dyski HDD o pojemności 1 TB kosztują w granicach 200zł), bezpieczna i opłacalna metoda na przechowywanie danych. Jedynym minusami są niskie transfery zapisu i odczytu, podatność na uszkodzenia mechaniczne i emitowany hałas. Dane na taki dysk są przesłane kablem SATA i trafiają do elektrycznego układu sterującego, który wprawia ramiona głowic w ruch, a te zapisują dane na powierzchni talerzy. Na każdy talerz przypada para głowic.
Parametry dysków HDD:
- Pojemność – zależy od potrzeb, ale zalecamy wziąć przynajmniej 1TB (który jest najbardziej opłacalny).
- Prędkość obrotowa – najczęściej spotykane wartości to 7200 obr./min, lub 5400 obr./min.
- Transfery – im wyższe tym lepiej.
- Pamięć CACHE – tutaj dane trafiają „na chwilę” zanim głowica znajdzie wolne miejsce na dysku, im więcej tym lepiej, jednak przeciętny użytkownik nie dostrzeże różnicy.
- Gwarantowany czas pracy – podawany i gwarantowany przez producenta czas bez żadnych awarii.
- Technologia SMART – czyli diagnozowanie i naprawa błędów logicznych, a nawet w niewielkim stopniu uszkodzeń fizycznych (znajdywanie i oznaczanie bad sectorów).
- Zalecenia producenta i przeznaczenie – czy jest do dysk serwerowy, zdolny pracować 24h na dobę, czy zwykły dla szarego użytkownika, lub przeznaczony na kopię zapasową.
- Kultura pracy – emitowany hałas, wibracje, temperatura.
Polecane dyski HDD:
- Toshiba P300
- Western Digital Caviar Blue, 3.5''
- Western Digital Red, 3.5''
- Seagate BarraCuda
- Seagate 1TB 3,5"
Dyski SSD
Dysk SSD (z ang. solid state drive) – to półprzewodnikowe urządzenie pamięci masowej zbudowany z kości pamięci flash. Taki dysk w odróżnieniu od HDD nie posiada żadnych części ruchomych, jest bezgłośny nie wydziela ciepła, jest dużo szybszy (nawet do 1GB/s), odporny na wszelakie uszkodzenia mechaniczne, jednak jest znacznie droższy i mniej żywotny. Dane przesyłane przez interfejs, trafiają bezpośrednio na kości pamięci, skąd komputer ma do nich swobodny dostęp, bez względu na miejsce ich zapisu.
Parametry dysków SSD:
- Pojemność – te dyski raczej nie są jedynymi dyskami w komputerze, ale stanowią uzupełnienie tradycyjnego „talerzowca” i najpopularniejszymi pojemnościami są 120 GB - 240 GB.
- Transfery – zależą od kości pamięci i użytego interfejsu.
- Kości pamięci – obecnie są 3 rodzaje :
- Interfejs i format – znowu dzielą się na 3 rodzaje :
- Nominalny czas pracy – czas bezawaryjnej pracy, jaki zapewnia producent.
- MLC (ang. Multi Level Cell), pozwala na zapisanie w pojedynczej komórce dwóch bitów. Dzięki temu producenci nośników mogą zaoferować wysokie prędkości zapisywania i odczytywania informacji oraz trwałość znacznie większą, niż zapewnia pamięć TLC.
- TLC (ang. Triple Level Cell) pozwala zapisywać do trzech bitów w jednej komórce. Dzięki temu możliwe jest zwiększenie pojemności kości przy równoczesnym zachowaniu ich rozmiarów. Jest to najtańsza technika stosowana w nośnikach SSD, zapewniająca zadowalającą prędkość odczytu i zapisu danych, jednak kości tego typu ze względu na sposób przechowywania informacji w komórkach są najmniej trwałe.
- NAND komórki pamięci są układane warstwami. Taka technika pozwala zwiększyć pojemność nośników, korzystnie wpływa na ich wydajność i nie wiąże się z wyższymi kosztami produkcji.
- SATA 3 – są to najwolniejsze dyski (wąskim gardłem jest właśnie SATA) w formie standardowego dysku 2,5’’
- PCIe – dyski w formie kart rozszerzeń, wpinane bezpośrednio do płyty głównej
- M2 NVMe – najszybsze i najmniejsze dyski SSD, wpinane w małe, specjalne złącze na płycie głównej
Polecane dyski SSD:
